Tag archieven: Las Malvinas

Oog in oog met albatrossen en pinguïns

Op donderdag 16 januari aanstaande geven mijn vrouw en ik een presentatie over onze reis naar de Falkland Eilanden in The Movies in Dordrecht. Aanvang 20.15u. Toegangskaarten zijn aan de kassa verkrijgbaar ad 7,50 euro. Tot 1982 stond de eilandengroep vooral bekend om het steken van turf en het scheren van schapen. Na de inval van de Argentijnse troepen waren de nauwelijks begroeide eilanden inééns wereldnieuws. De Falklandoorlog duurde 74 dagen, waarna de Argentijnen zich overgaven. Het leidde tevens tot de val van de Argentijnse, militaire junta.

Werelds paradijs

Ezelspinguïns. (foto; Jacques van der Neut)

Het vogel- en dierenleven op de eilandengroep is fantastisch en kenmerkt zich door het totaal ontbreken van schuwheid. Zoiets zien we ook op andere eilandengroepen en heeft ongetwijfeld te maken met de geïsoleerde ligging. Overal zijn pinguïns zoals de rotspinguïn, ook wel bekend als de rockhopper, de ezelspinguïn en de koningspinguïn. Bijzonder indrukwekkend om al die vogels van zo dichtbij te kunnen bekijken. Op eilanden waar het gelukt is om de ratten, muizen en verwilderde katten uit te roeien kom je relatief veel zangvogels tegen zoals de Falklandlijster, de Cobb’s winterkoning (een endeem) en de zwarte Cinclode, ook wel bekend als de Tussockbird. Als je bij het strand een boterham zit te verorberen, lopen deze behendige, bruine gekleurde vogels zowat over je bergschoenen. Watersnippen gaan er bij benadering vreemd genoeg niet halsoverkop vandoor, maar komen juist naar je toe lopen. Een onbekend fenomeen in Europa! Verder zijn de honderden zeeolifanten kostelijk. Ze boeren behoorlijk en winden laten kunnen ze ook. Ze produceren bizarre geluiden. Op veel plaatsen vliegen gestreepte Caracara’s (behendige roofvogels) die als ze de kans krijgen, je boterhammen tijdens een picknick weg graaien.

Koningspinguïn in de kolonie op Volunteer Point. (foto; Jacques van der Neurt)

Beperkte accomodatie
Tegenwoordig zijn de Falkland Eilanden een gewilde reisbestemming. Naast het financiële aspect (toch wel even een dingetje…) moet je voordat zo’n trip werkelijkheid wordt, wel wat geduld hebben, want de accomodatie is immers zeer beperkt. Ons contact verliep via de Falkland Tourist Board (een soort VVV) en leidde tot behoorlijk wat gebel en gemail. Onze eerste contacten voor onze trip in januari 2019, legden we in 2017. We konden toen trouwens al niet meer boeken voor een verblijf op Volunteer Point; een iconische plek met de enige broedkolonie van de koningspinguïn. Een werkelijk magnifieke plek op loopafstand van je accomodatie. Tijdens de voorbereidingen komt er dan inééns groen licht voor één nacht (…). In zo’n geval is het snel toehappen en dan wordt het zaak de andere bestemmingen daar omheen te organiseren. Een kwestie van passen en meten. Aan de andere kant wel mooi dat de Engelsen op deze manier voorkomen dat de eilanden totaal worden overlopen. Verder zijn er grote lappen grond (soms duizenden hectaren…) in handen van particulieren, die op geen enkele manier een grootschalige, toeristische ontwikkeling op hun land willen. Op de diverse eilanden zijn boerenbedrijven actief die ook toeristische onderkomens aanbieden. Door de geïsoleerde ligging zijn ze qua bevoorrading aangewezen op schepen. Communicatie met mobiele telefoons is niet altijd mogelijk. Voor de medische zorg is er een dienst actief, die vergelijkbaar is met de Flying Doctors. Voor gecompliceerde, medische ingrepen zijn de Engelse bewoners echter aangewezen op Chili. Dat is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan. Slechts een keer per week is er een reguliere vliegverbinding…

Ervaringen met de Think Tank StreetWalker Rolling Backpack v2.0

Aangezien ik er een tijdje tussenuit ben geweest, even een poosje radiostilte. Mijn vrouw en ik waren druk bezig met de voorbereidingen voor onze reis naar de Falkland Eilanden, in januari. Op zo’n onderneming komt altijd die ene vraag; wat voor fotospullen neem je mee en niet geheel onbelangrijk, hoe neem je het in hemelsnaam allemaal mee? Ervaringen met de ThinkTank Streetwalker Rolling Backpak V2.0 naar de Falkland Eilanden.

Tijdens onze reis naar de Falkland Eilanden hebben we de ThinkTank Streetwalker Rolling Backpack V2.0 intensief gebruikt. foto; Jacques van der Neut

Rolkoffer

De plannen om naar de Falkland Eilanden te gaan sudderden al langer. Je kunt plannen voor deze magische eilanden zo uit je mouw schudden, maar om er dan te komen vergt toch nog wel een behoorlijke inspanning. Aangezien de accomodatie op de Falkland Eilanden beperkt is, moet je minstens een jaar of twee geduld hebben! De beperkte accomodatie is immers snel (vol) geboekt. Hoe je dat allemaal kunt doen, is een verhaal apart en komt wellicht nog een volgende keer aan de orde. Zodra de ideeën concreter worden over zo’n droombestemming, dan komt de vraag over de foto-apparatuur vanzelf boven drijven. Lange tijd was ik er bijvoorbeeld van overtuigd om mijn Canon 500mm f 4.0 mee te nemen, maar mijn fotovriendjes hebben mij dat sterk afgeraden. Zo’n lens is niet alleen te groot en te zwaar om er mee rond te zeulen, maar de vogels (en zoogdieren zoals zeeolifanten) zijn meestal vrij eenvoudig te benaderen en dus ook te fotograferen. Het plan om de boel in rugzakken te doen verdampte, toen ik bij een bezoek aan mijn vaste leverancier, de ThinkTank Streetwalker Rolling Backpack V2.0 onder ogen kreeg. Een stevige rolkoffer, die je trouwens ook kunt gebruiken als rugzak. De draagbanden kun je achter een rits aan de binnenkant wegmoffelen en uit de bovenkant van de tas trek je een handvat naar boven, waardoor deze rugzak snel in een rolkoffer verandert. Bij enigszins harde grond kun je deze koffer eenvoudig achter je aan trekken. Scheelt weer een hoop sjouwwerk. Al met al een bijzonder solide en praktische fotokoffer voor op reis.

Bij een harde ondergrond kun je in het veld de rolkoffer achter je aan trekken. (foto; Annemieke van der Neut-Meeuwisse)

Camerabodies

Bij ons onderkomen op Sea Lion Island was op loopafstand een kolonie ezelspinguïns te bewonderen. (foto: Jacques van der Neut)

Mijn Canon 500mm f 4.0 liet ik dus thuis; het duurde even voordat ik daar mee akkoord ging. Maar wat dan wel mee? In mijn koffer stopte ik een 100 mm macro f 2.8, een 16-35mm f 2.8 groothoek, een 70-200mm zoomlens f 2.8, een 100-400mm zoom f 4.0-5.6 en een Gopro Hero 5 Black met Rode microfoon. Daarnaast twee camerabodies; te weten een Canon 7D Mark II en een Canon 5D Mark IV. In het rugcompartiment was in een smalle sleuf, nog plek voor een laptop. Diverse ruimtes werden opgevuld met de nodige geheugenkaartjes (in totaal 300 gygabyte), een hoofdlampje, een blaaskwast, een hoekzoeker, draadontspanners, een Rode microfoon en diverse regenhoezen. Alles bij elkaar zo’n 16 kilo. Natuurlijk rijst dan weer de vraag, hoe gaat dat met vliegen? De ThinkTank Streetwalker Rolling Backpack V2.0 past natuurlijk probleemloos in de bagagevakken van een vliegtuig. Mijn vrouw en ik vlogen de halve wereld over en niemand woog mijn fotokoffer tijdens het overstappen.