Tag archieven: Knepp

Sfeervolle uitreiking Awards WFFR

Afgelopen zaterdagavond bereikte het Wildlife Film Festival Rotterdam (WFFR) haar hoogtepunt: de uitreiking van de Awards in de Arminiuskerk in Rotterdam. Een prachtige happening in een prima ambiance.

The Best Independant Production
Natuurlijk was regisseur Bas Kakes uit Dordrecht daarbij aanwezig. Hij maakte immers de documentaire De Biesbosch; Natuur in beweging en met zijn kompanen genomineerd in de categorie The best Independant Production. Stuk voor stuk werden de afzonderlijke categorieën opgesomd met de respectievelijke genomineerden. Bas Kakes viste met zijn inzending achter het net, maar daarbij moeten we wel realiseren dat er meer dan 500 inzendingen waren, waarvan er 50 overbleven. Uit die schifting werden er vervolgens zo’n 30 genomineerden geselecteerd,

Bas Kakes (l) samen met Coen Koopmans (r) presentator van de documentaire over de Biesbosch.

verdeeld over elf categorieën. Op de keper beschouwd heeft Bas Kakes met zijn inzending het er dan best goed vanaf gebracht. Op de uitreiking veel bekenden ontmoet zoals fotograaf Jasper Doest en de filmmakers Cees van Kempen en Kees van Berchum. Hoog tijd dus voor praatje met een borrel. Klaudie Bertelink, producente van De Wilde Noordzee, werd als prijswinnaar van deze versie van het WFFR in het zonnetje gezet. Na onze overnachting in Rotterdam de volgende ochtend weer terug naar het WFFR. We wilden namelijk nog een paar films zien. De zondag begon om 11.00u met Flyways – The untold journey of migratory Shorebirds, een werkelijk fantastische film over kustvogels en alle inzet die onderzoekers doen om iets van de trekwegen in kaart te brengen en de bezoekers kregen ook een idee van de tegenslagen die daarmee gepaard gaan. Vervolgens het verhaal Wilding, het verhaal over de drastische omslag van het gebruik en het beheer van het landgoed Knepp in West Sussex en last but not least De Wilde Noordzee als afsluiter, met een bijzonder informatieve aftertalk.

De Wilde Noordzee
Deze film rolde als winnaar van het WFFR uit de bus. Voor de film werden maar liefst 1000 duiken uitgevoerd. De producente Klaudie Bertelink vertelde na de vertoning iets over de totstandkoming van deze bijzondere film. “In het Nederlandse bestel is het zeker niet makkelijk om zo’n grote productie van de grond te krijgen. Bovendien ben ik vooral duiker en een filmmaker, maar van de hele trits die daar nog achteraan komt, zeg maar het wegzetten van zo’n film, had ik nog weinig ervaring. Gaandeweg het proces heb ik daar echter van mensen, die daar wel heel goed in zijn, veel opgestoken.” Zo vertelt zij over een tour in 2025, waar het epos over de Noordzee met live-muziek in vijftien theaters zal worden opgevoerd. “Verder was deze productie omgeven door de nodige onzekerheden” vervolgt ze. “Het commentaar lieten we verzorgen door Peter van Rodijnen, weliswaar een ervaren duiker en onderwatercameraman, maar zeker geen acteur en bovendien onbekend bij het grote publiek. Sven Figee wilde graag de muziek voor De Wilde Noordzee maken, maar zoiets had hij nog niet eerder gedaan. Zoiets vereist keuzes, waar we uiteraard uitgebreid over hebben gepraat.”

Klaudie Bertelink met haar Flamingo Award.

De foto’s bij dit artikel zijn gemaakt door Marco de Swart/WFFR

Verwildering op Knepp Estate in West Sussex

Honderden jaren wordt Knepp Estate in West Sussex gebruikt en beheerd als agrarisch landgoed, compleet met inzet van grote machines en het gebruik van kunstmest en chemicaliën. Rond de eeuwwisseling gooit Charles Burrell, de eigenaar van het landgoed, het roer drastisch om.

Structureel verlies
In de jaren ’80 van de vorige eeuw erfde Burrell Knepp Estate, van zijn grootouders. Knepp is ongeveer 1400 hectare groot. Twintig jaar later, na een bezoek aan de Oostvaardersplassen, komt hij tot de volgende slotsom. Het kost steeds meer moeite om Knepp Estate, gelegen in het Graafschap West Sussex, met landbouwkundig gebruik in de benen te houden. Een enorm kleipakket onder Knepp maakt het boeren er niet makkelijker op; ze lijden immers structureel verlies. Rond de eeuwwisseling besluiten Burrell en zijn echtgenote Isabella Tree het roer drastisch om te gooien. Zij kiezen voor een sprong in het diepe; zij laten Knepp Estate verwilderen. Ze laten de natuur haar gang gaan zonder inzet van zware en grote landbouwmachines, bestrijdingsmiddelen en dure kunstmest. Vandaag de dag is Knepp Estate uitgegroeid tot een van de succesvolste, biodiverse bedrijven van het land. Tijdens het landbouwkundig gebruik van Knepp werkten er een 20 tot 30 mensen. Tegenwoordig werken er bijna 100 betaalde krachten en maakt Knepp Estate winst.

Na het stoppen van de agrarische activiteiten kwam de grote weerschijnvlinder. (foto: Jacques van der Neut)

Breed bedrijfsmodel
Door het wegvallen van de agrarische status diende er een totaal ander bedrijfsmodel te worden ontwikkeld. Thans worden er op Knepp (tegen betaling) rondleidingen en rondwandelingen georganiseerd. Op Knepp kun je ook kamperen, maar de plekken zijn tot en met 2025 al vergeven, net als de huur van Yurts (ronde hutten uit Mongolië). Je kunt er ook overnachten in een boomhut, waar overigens wel een stevig prijskaartje aanhangt. Aan alle activiteiten zijn trouwens best pittige kosten verbonden. De transitie naar wilde natuur op dit Engelse landgoed is deels met overheidsbijdragen voor landschaps- en natuurherstel bekostigd. De transitiekosten zijn echter eenmalig verstrekt. Om het landgoed in financiële zin overeind te houden, is een breed bedrijfsmodel opgezet.

Een Longhornrund in close-up. (foto: Jacques van der Neut)

De verhuur van accomodatie voor vakantiegangers, het runnen van een café en landgoedwinkel met producten uit de moestuin, de verhuur van vergaderruimtes aan de zakelijke markt en de verkoop van wildernisvlees betekenen inkomsten voor het landgoed. De afhankelijkheid van subsidies is daarmee fors minder dan in de tijd van de reguliere landbouwfunctie van Knepp. Op het landgoed loopt uiteenlopend vee: Longhornrunderen (koeien met lange, gekromde horens), edelherten, damherten, Tamworth varkens en Exmoor ponies. Er zijn inmiddels ook bevers geïntroduceerd, maar die verblijven op Knepp in een omheinde ruimte (exclosure) omdat de Engelse wetgeving (nog) geen ruimte biedt om ze in de vrije natuur hun gang te laten gaan.

Zomertortel; een vaste bewoner van Knepp. (foto: Jacques van der Neut)

Natuur keert terug op Knepp Estate
Door de drastische koerswijziging ontwikkelt de natuur zich op Knepp in rap tempo. Vlinderliefhebbers komen er met bussen vol naar toe om de grote weerschijnvlinders (‘Purple Emperor’) in actie te zien. Op een dag werden er zelfs 87 van deze fraaie dagvlinders gezien. Door de spontaan opkomende vegetatie vestigen er zich bovendien veel zangvogels, met hoge dichtheden van de nachtegaal. Een ander opzienbarend feit is de komst van zomertortels. Op Knepp kun je fantastisch wandelen, waarbij je tussen de Longhornrunderen door loopt. Kalveren blijven bij hun moeder en worden dus niet, zoals in de gangbare veehouderij, na een uur bij de moeder weg gehaald. Het is ook een kostelijk gezicht om Tamworth varkens in de modder te zien liggen. De dieren genieten er zichtbaar van. Een zeug ligt zwaar te snurken en haar biggen doen op amper een meter afstand hetzelfde. Varkens kunnen niet zweten en gaan in de bagger en de modder liggen om zich te laten afkoelen.

Tamworth varkens op Knepp liggen te slapen in de modder. (foto: Jacques van der Neut)