Een boeiende vogelreis door Georgië (2)

Bij Georgië denken vogelaars onmiddellijk aan Batumi, maar het land heeft op vogelgebied veel meer te bieden. Mijn vrouw Annemieke en ik maakten met Kaukasus Plus Reizen een boeiende vogelreis door dit land. Dertien dagen zwerven we door verlaten bergpassen en prachtige landschappen.

9G8A8576
Vee loopt door de straten. (foto: Jacques van der Neut)

Van Kazbegi, via Tblisi naar Ninotsminda
We laten de hoge bergtoppen in Kazbegi achter ons en we gaan op pad naar onze volgende bestemming. In Kazbegi checken we een rotsachtige wand op de aanwezigheid van een rotskruiper, een tip die wij kregen van Volkert de Boer (BirdingBreaks). Helaas geen rotskruiper, maar wel grauwe klauwier, koereiger en een grote gele kwikstaart. Boven de hard stromende rivier zien we een stel baltsende oeverlopers. In de avond arriveren we bij het bekende hotel in Tblisi, waar wij al eerder logeerden.  Na een heerlijk ontbijt de volgende dag weer op pad. Iedere keer slaagt onze chauffeur Nico er in alle koffers in de bus te krijgen. We zetten nu koers naar het zuidwesten, dichtbij de grens met Turkije en Armenië. Geleidelijk laten we Tblisi weer achter ons. De busrit door deze stad verveelt geen moment, op straat valt immers genoeg te zien. Grote lappen vlees bungelen in houten kraampjes en langs de straten worden ook kippen te koop aangeboden. Alle grote automerken rijden er rond. Bij een immens kerkhof is het een drukte van belang. Aan weerskanten van de

9G8A8531
Uitgestrekte landbouwgebieden. (foto: Jacques van der Neut)

weg staan lange rijen, geparkeerde auto’s . Een leger aan politieagenten probeert het verkeer in goede banen te leiden. Het is Pasen en in Georgië is het dan de gewoonte om overledenen  te herdenken. Overal lopen mensen met grote bossen bloemen. Bij de graven wordt uiteraard uitgebreid gegeten en gedronken. Op een gegeven ogenblik passeren wij een overheidsgebouw. Op de gevel prijkt het opschrift Ministry of Corrections, hetgeen mij onmiddellijk doet denken aan The Ministry of Silly Walks, de onvergetelijke slapstick van John Cleese. Een ongeïnteresseerde soldaat houdt voor het pand de wacht. Vlak voor dat we Tblisi verlaten, rijden we langs een paar armoedige torenflats. De grauwe blokkendozen vormen de tastbare littekens uit het Sovjet-verleden.

9G8A8663
Tijdens diverse wandelingen zien we tientallen Balkenkwikstaarten. (foto: Jacques van der Neut)

Gedroogde koeienmest
Rond het middaguur lunchen we in een stadsparkje, waar ook kleine bonte specht, grote bonte specht, middelste bonte specht, boomklever en grauwe vliegenvanger verblijven. De rit in de middag voert ons door oneindig, agrarisch land, hetgeen me doet denken aan de Dobroedsja in de Roemeense Donau-delta. In de dorpjes kringelt rook uit de schoorstenen. Ze stoken hier gedroogde koeienmest. Stapels bruine plakkaten liggen in de zon te drogen. Er lopen schapen en koeien door de straten, gadegeslagen door de dorpsbewoners. Bij diverse meren horen en zien we tientallen Balkankwikstaarten, sommige exemplaren kan ik tot op enkele meters naderen. We rijden parallel aan de nieuwe, maar nog niet voltooide spoorlijn naar Turkije en Bakoe (Azerbeidzjan). In de avond komen we wij aan bij ons pension in Ninotsminda, eveneens een overblijfsel uit de Sovjet-tijd. De whisky van Unco, een van de deelnemers, zorgt voor een weldaad voor het diner.