Tag archieven: Frans Lanting

‘Your entries have not been selected’…

Natuurfotografie is razend populair. Wedstrijden zijn er dan ook in overvloed. Zo krijg ik via de mail uitnodigingen van fotosalons uit Kroatië, Servië en Montenegro. Het natuurtijdschrift Roots en National Geographic schrijven regelmatig wedstrijden uit, met een daaraan gekoppeld thema. Verder is er de WNF-Frans Lanting Photo Award, waar jong en oud aan kunnen meedoen en niet te vergeten de Groene Camera. Asferico en Wildlife Photographer of the Year (WPY) gooien in internationaal opzicht hoge ogen.

Mijn inzending voor de WPY editie 2012: Een reegeit in een veld met klaprozen en korenbloemen en zwemmende knobbelzwanen op een berijpt Wantij (foto’s: Jacques van der Neut)

Originele bestanden
Volgens mij had ik wel een paar mooie platen die het niet gek zouden doen bij de WPY 53, althans zoiets denk je dan. Tenslotte had ik bij de editie van 2012 twee opnamens (reegeit en knobbelzwanen), die naar de tweede ronde mochten. Dus, vooruit met de geit. Voor de WPY mag je maximaal 25 foto’s insturen (verdeeld over meerdere categoriën) en deelname kost 30 pond.  In januari 2017 kreeg ik via de mail een mededeling dat er een opname van mij door was naar de tweede ronde, In zo’n geval moet je originele RAW bestanden opsturen. Aan de hand van dit digitale negatief, beoordeelt de jury of er niet te veel aan de inzending is ‘gerommeld’ (klonen, niet te veel croppen, geen dingen eraan toevoegen of juist weglaten enz.). Het verscherpen en contrast toevoegen aan je bestanden is overigens wel toegestaan. Na het opsturen van mijn originele bestand en uitgebreide beschrijving van de locatie, de omstandigheden en of je bijvoorbeeld met aas hebt gewerkt is het afwachten. Een paar weken later lees ik op mijn mail het volgende: ‘We wanted to let you know that the second-round judging has been completed and on this occasion your entries have not been selected by our jury to feature in the WPY 53 collection. The selection process for the People’s Choice Vote will take place shortly and we will contact you again if any of your entries are chosen for this category.’ Jammer… je hoopt uiteraard altijd op meer, maar de WPY is groot, héél groot! Voor zo’n wedstrijd komen er maar liefst rond de 40.000 inzendingen (!) en er doen honderden fotografen uit tientallen landen aan mee. Het feit dat je inzending naar de tweede ronde gaat, is achteraf best een leuk gegeven. Je opname wordt immers gekozen uit tienduizenden foto’s, maar toch…

De grijze wouw schudt de veren uit, in een wolk van stof. (foto: Jacques van der Neut)

Grijze wouw
Mijn ingezonden serie bestond onder meer uit enkele opnamens van grijze wouwen. Degene waarop zo’n vogel in de laatste zonnestralen de veren uitschudt was door. Een fenomenaal moment, dat in mijn geheugen staat gegrifd. Via Hides de Calera in Calera y Chozas in de Spaanse provincie Toledo, huurde ik in mei 2016 een schuilhut. ’s Morgens met donker erin en ’s avonds er weer uit. Vijftien uur in een klein hutje, waarbij je constant door een gaaswerkje naar buiten zit te turen. Je telelens met de daarop gemonteerde camera rust op een stel rijstzakken. De grijze wouwen landden na de jacht op de opgestelde boomtak, waar het veel grotere wijfje de gevangen prooi (meestal een muis) uit de klauwen van het veel kleinere mannetje pakt. Een wonderlijk schouwspel. De dag was behoorlijk grijs en af en toe zag ik de vogels hun veren schudden, maar dat stelde niet veel voor. Tegen de avond hoop ik vurig dat de vogels dat nog eens doen. En jawel, in het laatste zonlicht schudt een grijze wouw zich uit. Een wolk van stof vliegt in stemmig licht in het rond en na een paar seconden is het voorbij. Wat een knallend eind van deze lange fotodag. Het is intussen donker en meerdere keren controleer ik

Een andere opname uit dezelfde serie ging ook in Asferico naar de tweede ronde. (foto: Jacques van der Neut)

mijn gemaakte bestanden. Met een verlekkerde blik bekijk ik ze telkens weer. Wat een puike serie! Dan wordt er gerommeld aan mijn deurtje en kan ik er weer uit. Onder een fantastische sterrenhemel loop ik met mijn begeleider Antonio terug naar de auto.      

Jacht met de camera

fotomuseum
(foto: Marlies Media; opname gemaakt met Eyephone).

Natuurfotografie is in trek. Het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam maakte er een tentoonstelling over. Jacht met de camera/Pioniers van de Nederlandse natuurfotografie is te bezichtigen tot 4 september 2016. Er is ook aandacht voor Dialogues with Nature, het werk van Frans Lanting.  

Pioniers
Al sinds 1873 trekken Nederlandse natuurliefhebbers met hun camera er opuit om de natuur vast te leggen. In die dagen was dat sjouwen geblazen. Films bestonden nog niet. Het beeld werd vastgelegd op glasnegatieven en in de doka ontwikkeld. De camera’s konden de beweging van vogels niet vastleggen en daarom was het toen niet ongewoon om vogels dood te schieten (…), vervolgens te prepareren en als laatste stap te plaatsen in een natuurlijk decor,   waarna het gearrangeerde geheel in alle rust kon worden gefotografeerd. De tentoonstelling Jacht met de camera/Pioniers van de Nederlandse natuurfotografie laat u de natuur beleven door de ogen van pioniers van de natuurfotografie zoals Jan P. Strijbos, Adolphe Burdet en Richard Tepe. Uit de ruim 90.000 historische natuurfoto’s die het museum in zijn collectie heeft, is voor het eerst een selectie gemaakt die het verhaal van de opkomst van de natuurfotografie vertelt. Niet eerder is er over de prille dagen van de Nederlandse natuurfotografie een tentoonstelling gemaakt die zo’n compleet beeld geeft van de schoonheid van onze natuur en de rol die hun fotografie speelde bij de steeds luider wordende roep om natuurbescherming.

tentoonstelling1
Het fotowerk van Lanting is fraai tentoongesteld. (opname gemaakt met Smartphone)

Dialogues with Nature
Zo heet de eerste grote overzichtstentoonstelling van het werk van Frans Lanting. De geboren Rotterdammer wordt beschouwd als een van de grote fotografen van deze tijd. Al vier decennia lang legt Lanting de wonderen van de natuur over de hele wereld vast; van de Amazone tot Antarctica. De smaakvolle tentoonstelling omvat foto’s van vijf van zijn bekendste projecten zoals Eye tot Eye en Life: A Journey Through Time. De foto’s hangen mooi uitgelicht en zijn een lust voor het oog. De opnamens uit het analoge tijdperk (de jaren ’70 en ’80) kenmerken zich door de grove korrel, hetgeen we tegenwoordig betitelen als ruis. Veel foto’s zoals de baltsende albatrossen, de olifanten bij maanlicht in de Okavango, de pinguins in de Zuidpool, drinkende leeuwen en de poema in close-up zijn natuurlijk bekende platen. De genoemde opnamens sierden immers menige uitgave van de National Geographic en omslagen van een oneindige reeks aan boeken. Natuurfotografie wint de laatste

tentoonstelling2
Dialogues with Nature (opname gemaakt met Smartphone)

jaren aan populariteit. Uit een quickscan van het Centrum voor Natuurfotografie blijkt dat ons land momenteel ongeveer 400.000 natuurfotografen telt. Het Centrum baseert zich daarbij op verkoopcijfers van de vereniging van Fabrikanten, Importeurs en Agenten op Radiogebied (FIAR), over de periode 2005 tot 2011, die aangeven dat 4,5 tot 5% van alle Nederlanders een spiegelreflexcamera bezit. Op een totaal van 16 miljoen inwoners komt dat neer op zo’n 760.000 spiegelreflexcamera’s. Die worden natuurlijk niet allemaal gebruikt om natuurbeelden mee te maken. Op basis van stijgende verkopen en profielonderzoeken door het magazine Zoom,nl, is een schatting van 400.000 beoefenaars van natuurfotografie volgens de branche een realistische schatting. Zoals je ziet, zijn de opnamens bij dit blog gemaakt met mobieltjes, een ontwikkeling waar de Pioniers van de Nederlandse natuurfotografie nog geen weet van hadden.