In april 2006 werden de eerste quaggamosselen in het Hollandsch Diep ter hoogte van Moerdijk opgevist. De eerste vondst van deze soort in West-Europa! De quagga, een iets groter familielid van de gewone driehoeksmossel, is bezig met een ware opmars. Het uitgebreide waterwegennet en de intensieve scheepvaart hebben ertoe geleid dat de quaggamossel zich massaal door Nederland heeft kunnen verspreiden.
Pyrazolen
De quaggamossel heeft de Biesbosch uiteraard ook ‘ontdekt’. Aangezien levende quagga’s zich voornamelijk onder water ophouden, ben je afhankelijk van een onverwachte situatie, om een indruk te krijgen van de massale vestiging van deze tweekleppige. Die kans deed zich voor in juni 2015. Evides Waterbedrijf in Werkendam kon toen geen Maaswater innemen, vanwege de aanwezigheid van Pyrazolen, die ontstaan bij de productie van acrylonitril door de ACN-fabriek in de omgeving van Geleen. Vanaf de afvalwaterzuiveringsinstallatie wordt deze stof via de zijtak van de Ur op de Maas geloosd. Toch vreemd, het punt van lozing is bekend en er wordt niet tegen opgetreden… Als gevolg van deze lozing voldeed het Maaswater toen niet aan de kwaliteitseisen om er drinkwater van te maken. Door de aanwezigheid van de stof werd de inname van Maaswater gestaakt, waardoor het peil in het innamebekken De Gijster aanzienlijk zakte. Op de droog gevallen oeverstroken lag een dik pakket aan quaggamosselen. Bij het onderhoud aan schepen komt de quagga eveneens aan de oppervlakte.
Antifouling
“Ja, dat klopt” zegt Leo van der Hoeven, van Van der Hoeven Scheepsreparatie uit Drimmelen. “Om aangroei te voorkomen wordt een laag antifouling op het onderschip aangebracht. Er is veel om te doen, want er zit koper in verwerkt. Hoe hoger het kopergehalte, hoe minder aangroei. Veel aangroei pakt nadelig uit voor de voortstuwing. Zo hoorde ik onlangs dat een schip in Zeeland stil viel, vanwege een weelderige aangroei op het onderschip. In zout water is ook sprake van aangroei, doorgaans in de vorm van zeepokken. In het zoete, zoals hier in het rivierengebied, hebben we veel te maken met mosselen. Ik heb de indruk dat het de laatste jaren toeneemt.”
stemmig ingerichte expositie komt dat aspect trouwens ruimschoots aan de orde, zoals bij de foto van de Dinkastam, bij Amtak in Zuid-Soedan. Een geweldige opname die van dichtbij alleen maar uit ruis lijkt te bestaan, maar dankzij de zwartwitte tinten krijgt deze foto een enorme zeggingskracht. De Dinka’s steken gedroogde koeienpoep in de fik om zich tegen insecten te beschermen. Natuurlijk hangen er nog veel meer aansprekende foto’s van mensen: in bomen klimmende Papoea’s of een groepje mannen dat vuur maakt. Als ik pal voor de foto sta, krijg ik de indruk dat ik er tussenin zit… Naast mensen is er uiteraard ook aandacht voor landschappen, zoogdieren en vogels, zoals de iconische foto’s van de kinbandpiguins op Zavodovski, 
een onbewoond vulkanisch eiland, dat deel uitmaakt van de Zuidelijke Sandwich Eilanden op 350 kilometer ten zuidoosten van South Georgia in de zuidelijke Atlantische Oceaan. Zavodovski is ontdekt door de Russische Zuidpoolonderzoeker Fabian Gottlieb von Bellingshausen in 1819 en hij noemde het eiland naar de kapitein van zijn schip de Vostok (luitenant Ivan Zavodovski). Het westen van het eiland wordt gedomineerd door de vulkaan Mount Curry. Op dit eiland huist een enorme kolonie kinbandpinguins van maar liefst 2 miljoen exemplaren! Een filmploeg van de BBC maakte er dramatische beelden van kinbandpinguins die over woest kolkende, huizenhoge golven hun weg zochten naar hun jongen in de kolonie. Die fenomenale beelden zijn verwerkt in Planet Earth II.